Vorig jaar 16 december 2020 gingen de scholen in lockdown. Ik geloof dat ik mijn zoon nog nooit zo blij heb gezien. Tuurlijk waren ze in het voorjaar ook dicht geweest, maar toen zat hij nog op de basisschool, 40 km verderop, altijd met de auto. Nu zit hij op het middelbaar, en moet hij fietsen. Maar vanaf 16 december niet meer dus. Hij vond het geweldig.

In januari kwam een goed koude dag, oostenwind, snijdende kou dwars door je jas. En hij hoefde nog steeds niet te fietsen. Mazzelaar, dacht ik nog! Dat wordt jou dus ook even mooi bespaard. Wout floreerde tijdens de lockdown. Online lessen volgen, hij vond het heerlijk.
Maar ik heb genoeg leerlingen om ook de andere kant te herkennen; degene wiens oogjes  met de week meer glans verloren. Degene die echt dat sociale contact nodig hadden. Voor hen is een mogelijk lockdown een drama. 

Als deze komt, hoe gaan we daar dan weer mee om?

Wat mij als ouder van twee schoolgaande kinderen opviel is de manier waarop de scholen dit oppakten. Dochter zat nog op de kleuterschool; dus 3x per week logde we voor 30 minuutjes in. Juf vertelde een verhaaltje, kindertjes konden even naar elkaar gillen. “Huiswerk” kon uitgeprint worden; kleine sommetjes, letters overtrekken. En verder gewoon lekker kleuren en kettingen rijgen.

Nee dan mijn zoon: true, 40 minuten rooster, maar dat rooster werd gevolgd! 5 dagen in de week, alleen maar naar zo’n scherm staren. Koptelefoon op (mama heeft ook gewoon haar werk en er draait een tornado genaamd zus door het huis) onderuit gezakt aan tafel, staren naar een scherm. Staren. Naar. Een. Scherm. En daar vind ik nogal wat van. Een van mijn basisschool leerlingen; ‘s ochtends om 08:30 inloggen, pauze van één uur om 12:00, en weer door tot 15:00. Thuisonderwijs. Een andere leerling moest op maandag om 09:00 even inloggen, dit is je huiswerk voor deze week, heb je vragen mail dan de juf en doei! Thuisonderwijs.

Het is ook niet niets he. In no time hadden alle scholen een systeem opgezet in het voorjaar. Daar was ik oprecht van onder de indruk. De snelheid en flexibiliteit waarmee het ging. Maar het zat me ook echt niet helemaal lekker. Dit was dan echt de uitgelezen kans van scholen om na te denken over hoe er wordt lesgegeven. Helaas, gebeurde dat niet.

En het was zwaar, daar heb ik echt begrip voor. Maar, kan het niet anders? 

De tijd dat wij in lockdown zaten, heeft mijn zoon geleerd hoe de wasmachine werkt en hoe hij moet koken. Life skills, daar ging het mij ook gewoon om. Krijg je niet op school. 

  • Stelling van Pythagoras, check
  • Herkennen van een onvoltooid voorzetsvoegsel, check
  • Klokkijken in het Frans, check
  • Het verschil tussen mitose en meiose, check
  • Jagers en Verzamelaars, hoe leefden zij, check

 

Begrijp me niet verkeerd, het is goed om te weten. Om een basaal idee te hebben van de wereld waarin je leeft. Maar uiteindelijk gaat iedereen uit huis, en dan pas gaan we leren hoe een wasmachine werkt, hoe je moet koken, hoe je balans opmaakt, hoe je belastingaangifte doet? Echt, dan pas?
Ik ken nog steeds de definitie van osmose uit mijn hoofd: “eenzijdige diffusie via een semipermeabel membraan in de richting van de hoogste concentratie” Wat wil dat nou zeggen? Denk aan invoegen op de snelweg, maar dan waar de linkerbaan aan de rechterkant een doorgetrokken streep heeft en rechts daarvan onderbroken streep. tadaaaa! Osmose!
Hadden ze het mij zó uitgelegd, was ik het óók nooit meer vergeten, maar had ik het wel eerder begrepen.

Dus, krijgen we zodadelijk weer thuisonderwijs, en het lijkt erop dat het staat te gebeuren. In ieder geval op de basisscholen, hoe kunnen we dat wat geleerd moeten worden, toepassen in het echte leven? Want daar gaat het uiteindelijk om. 

Moet kind procenten leren te begrijpen, boodschappen doen. Alles is wel eens in de bonus, 2 voor 1, 25% korting. Procenten zijn in de winkel perfect uit te leggen, met echte voorbeelden. NIet met tekentjes op papier.
Oppervlakte en omtrek? Laat ze de tuin of het balkon opmeten en door naar de bouwmarkt.
Hoeveel zakken aarde is er nodig? Hoeveel schuttingdelen? Hoeveel tegels? Hoeveel verf is er nodig voor deze muur?
De wasmachine is echt geen apparaat waar ze spontaan rode vlekken van hoeven te krijgen. Meet maar een paar kilo af, zet het om naar hoeveel wasmiddel er nodig is om het schoon te krijgen.
Door ze te laten koken leren ze te plannen. Hoe kunnen we zorgen dat de boontjes tegelijk klaar zijn met de aardappels? Hoeveel gram suiker moet er in de appeltaart? 

Maar dat is wat wij als ouders kunnen bijdragen. Ik hoop dat scholen het thuisonderwijs meer gaan omzetten naar projectonderwijs: Ze krijgen per week een onderwerp, en daar moeten ze dan een verslag over schrijven, of iets knutselen. Schrijven, rekenen, onderzoeken, opzoeken, lezen; het komt allemaal direct om de hoek kijken. Hoeven ze niet klassikaal achter een scherm te zitten voor een halve dag, maar gaan ze daadwerkelijk aan het werk, en door middel van doen, leer je weer. 

Lopen ze toch tegen dingen aan? Dan staan onze bijleshelden ook gelijk weer voor u klaar om zo goed mogelijk te helpen.

Hopelijk komen we niet in een nieuwe lockdown, maar laten we als dat gebeurt, er met een frisse blik instappen!

Met leerzame groet,

Juf Annechien